Veluwerally 2000

De 23ste Veluwerally, op de IJssel, werd gehouden op in het weekend van 23 en 24 september jongstleden en mocht zich verheugen in redelijk gunstig gezinde weergoden en met name zonnegod Helios liet zich van zijn sympathiekste kant zien. Op vrijdag en zaterdag was het heerlijk toeven op camping de Honingraat, de startplaats van de kanoprestatietocht. Ondanks het mooie weer viel het aantal kampeerders een beetje tegen. Door de nieuwe indeling van de kampeervelden stonden de kanokampeerder bij elkaar op een veld dat in de loop van zaterdag toch vol stroomde. Het was er zeer relaxed toeven in een zalig najaarszonnetje. Op het strand was het een drukke bedoening doordat een ervaren C10-stuurder van de Deventer Kanovereniging een aantal jonge gasten wegwijs maakte in het C10 varen. Dat viel niet mee maar na een oefenrondje werd het traject succesvol gevaren. 's Avonds werd er een indrukwekkend kanoverhaal verteld door Patrick Dousi van Natsec uit Vlaardingen. Deze stoere en zeer ervaren kanovaarder verhaalde van de rondtocht om de Faro褰eilanden, die globaal tussen de Shetlandeilanden en IJsland inliggen. De volle zaal hing aan zijn lippen: een verhaal om te smullen, maar duidelijk was ook dat dit toch maar voor weinigen weggelegd is: barre en ruwe weersomstandigheden, stromingen en gedragingen van de Oceaan vragen topbeheersing van het zeevaren en dito prestaties van de vaarder. Nee, dan de Veluwerally. De lichte wind in ochtend zorgde ervoor dat er geen vertraging was bij het vertrek. Terwijl de zon boven de horizon rijst tekenen de 100 km-vaarders zich als schimmen af tegen de lichter wordende hemel boven de plas Rhederlaag. De volgboot ligt te wachten tot uiteindelijk ook de 35 km-vaarders vertrokken zijn om 9 uur. Ondanks het mooie zonnetje maakte de prestatietocht zijn naam waar doordat Aeolus een stevige oostenwind de vrije hand liet. Soms hielp deze wind een handje, maar vaak moesten alle technische zeilen worden bijgezet om de kano op koers te houden. Over 35 km, 50 km en 100 km voorwaar geen sinecure. Lekker luieren onderweg zat er zo zeker niet in. Het appeltje van Dieren gaat er bij de vaarders dan ook prima in. In Zutphen ligt iedereen nog goed op schema omdat de stroming lekker helpt. Daarna merkt men dat deze langzaam afneemt en de bredere rivier laat de wind beter toe. Na Deventer wordt het echt buffelen en de 100 km-vaarders laten zich de soep op post Kromholt heerlijk smaken. Op het laatste stuk, aan het einde van de dag, is ook de wind moe en de vaarders kunnen in een gestaag tempo de laatste kilometers overbruggen. Moe maar voldaan komen ze aan bij de molen in Kampen. De posthouders aldaar verwelkomen deze kilometervreters met gepaste eerbied en vol enthousiasme. Alleen daarom zou je deze afstand een keer moeten doen. De meeste kanovaarders kwamen binnen de voorgeschreven tijd binnen waardoor hun inspanning met de bekende medaille werd beloond.


De organisatie verliep gesmeerd dankzij alle enthousiaste vrijwilligers waardoor de deelnemers ongestoord van een mooie nazomerdag konden genieten. De deelnemers wacht een warm onthaal op alle posten en voor de echte 'die hards' is er soep op de post te Kromholt. De volgboten doen prima werk en houden het reilen en zeilen van de kano褰s in de gaten. Rijkswaterstaat is wederom tevreden over het verloop van de tocht. Een van de weinige rimpelingen, afgezien van die veroorzaakt door de wind op het water, is een aanvaring van een kanovaarder met een gierpont. Voor volgend jaar zullen hiervoor extra maatregelen worden genomen. Een welgemeend dankwoord is hier op zijn plaats voor alle gastvrije verenigingen en medeorganisatoren.

Een aantal groepen en mensen kwamen in aanmerking voor een extra prijs en willen wij nog even in de schijnwerpers zetten: De Jan Kok-trofee is naar Kanovereniging De Dolfijnen uit Harderwijk gegaan die met maar liefst 16 personen de 100 km voltooiden. De medaille voor de meeste vaarders op de 50 km is naar de Deventer Kanovereniging gegaan, een thuiswedstrijd dus voor dit onderdeel. In Zutphen heeft wederom Rentray dit metaal ontvangen door met maar liefst 51 deelnemers te finishen op de 35 km.

Het Jan Wester-Erebord zal worden aangevuld met 2 nieuwe namen. De oudste vaarder op de 50 km is traditioneel (zo zou je het wel kunnen noemen) 77-jarige Max Pellegrom, die dit jaar weer in aanmerking komt voor vermelding op het 'Jan Wester Erebord'. In Kampen op de 100 km is Martien Laan uit Wormer met 66 jaar degene die de medaille verdient voor oudste deelnemer op deze afstand en bovendien een vermelding krijgt op het Bord.