Mist en doorbuffelen...
De twee thema's die de 31e Veluwerally domineerden. Mist.... De witte wazige wereld waarin je niet echt veilig in je kanootje tussen de beroepsvaart kan peddelen. En doorbuffelen..... om al die verloren tijd weer in te halen. Al met al was het weer een prachtig Veluwerallyweekend, waar over jaren nog over gesproken wordt.
Als we vrijdag het terrein gaan opbouwen is het prachtig weer. De Erwin Krollen en Helga van Leuren melden ons dan echter al dat het weekend de omslag zal plaatsvinden van een prachtig nazomerweertje naar regenachtig herfstweer. Dit betekent weinig wind en een hoop vocht in de lucht. Zaterdagochtend geeft ons alvast een voorproefje voor de zondag. Om halfzeven is de lucht nog helder, om halfacht is de wereld ineens heel klein geworden. Maar voordat het terrein lekker vol begint te lopen is de mist al weer weg. En de zaterdag.... Het werd weer als vanouds, met de Moosecamp tipi als middelpunt en de stands er naast. Jammer dat Dionni van Globetrotter ziek was, anders hadden we twee culinaire hoogstandjes tegenover elkaar gehad. De op Trangiapannekoeken heb ik helaas gemist.......
Zondagochtend is een herhaling van zaterdag. Als ik het inschrijfbureau inloop meldt Sonja mij opgelucht dat het gelukkig niet mist.....Ehhhhh, heb je al buiten gekeken? Tja, in de tijd die nodig is om een gehaast ontbijtje te eten is het helemaal dichtgetrokken. Contact met de boot van Rijkswaterstaat. Zij melden dat ze nog twee kilometer van de uitgang van de plas zijn en geen hand voor ogen zien. Het is dus duidelijk: voorlopig wordt er niet gestart. Voor het eerst sinds heel veel jaren treedt "noodscenario 1" van het draaiboek in werking. Dit betekent dan veel overleg met de Rijkswaterstaatboot om elkaar de laatste stand van zaken door te geven, een schema improviseren voor als we wel mogen starten, de deelnemers informeren. Bart en Suzan stoken inmiddels het vuur in de Tipi weer goed op zodat de kleumende vaarders zich warm hunnen houden. De bemanning van de volgboot komt binnen. Op de kaartplotter zijn ze vanuit de jachthaven naar het strandje gekomen, op zicht verdwaalden ze. Pesterig wordt het buiten wat minder mistig, om vervolgens weer potdicht te trekken. Plotseling hebben we volgend de echte optimisten de vereiste 1000 meter zicht. Recht omhoog, en in de vergunning staat niet dat die 1000 meter horizontaal moet zijn. Toch maar even wachten. Met Rijkswaterstaat spreken we enkele alternatieve tijdschema's door. Plotseling klaart het op, de mist lijkt echt weg te trekken. Op de IJssel blijkt nu 600 meter zicht te zijn, nee 700, nee...ja hoor,het gaat goed opklaren! Als we nu vertrekken is Kampen nog te halen. Sonja weet iedereen in recordtijd te informeren. Binnen vijf "minoeten" start de eerste groep, met slechts tien minuten interval de tweede en daarna de derde groep. We houden een schema vast van een normale starttijd: voor 13.00 uur moet je voorbij Deventer zijn, anders moet je stoppen in Deventer. Je krijgt dan je medaille daar uitgereikt en ieder weet voor zich wat de medaille waard is. Na 13.00 uur is immers het risico te groot dat je Kampen niet bij daglicht haalt. Die deadline is puur uit veiligheidsoverwegingen ingevoerd en niet om de prestatietocht nog een extra prestatie-element te geven. Inmiddels krijg ik nog wel verontrustte telefoontjes van de volgboot naar Kampen. Daar is geen hand voor ogen te zien! In Deventer rekken we het schema ietsje op. Om 13.00 uur meldt een lang aaneengesloten lint van vaarders zich bij de controlepost. Om 13.15 uur is dit voorbij en valt er een groot gat in de groep. Dit is de onverbiddelijke scheidslijn tussen "stop" en "go". 55 vaarders weten Deventer op tijd te bereiken. En wonderlijk genoeg heeft iedereen die moet stoppen al snel een lift naar Kampen. We hoeven de bus niet eens in te zetten!
Mijn privé chauffeuse (ik voel me vandaag een echte VIP) brengt mij en de laatste "gestrande" Kampenvaarder naar Kromholt waar we, het wordt bijna traditie, weer eens gelijktijdig met de volgboot aankomen. Dit jaar voor de champignonsoep gekozen. Enkele stramme schouders worden gemasseerd..., anderen durven geloof ik niet meer voor de soep langs te komen omdat ze toch na de deadline langs Deventer zijn gevaren. Als de deelnemers weer vertrekken gaan ook wij verder naar Kampen. Vanaf de dijk zien we de groepjes kanoërs op het water. Bij de meeste is het tempo er nu toch wel uit. In Kampen zijn de meeste finishers inderdaad wat stiller dan gebruikelijk. Ik heb ook maar één deelnemer zien eskimoteren, terwijl er vorig jaar bijna een rolcompetitie leek los te barsten. In het bijna donker wordt nog een vader gehuldigd met een heuse lauwerkrans. Pa en kids, apetrots voor de inmiddels verlichte molen. Adriaan Droogh finisht zijn 31e Veluwerally, ook al beduidend stiller dan normaal. Dan, 19:58 uur, komt de volgboot binnen. De 31e Veluwerally zit er op!
De statistieken:
In totaal waren er 506 deelnemers. 126 deelnemers gingen naar Zutphen, 305 naar Deventer en 75 naar Kampen. De oudste deelnemer op de 35 kilometer was wederom de heer Nienhuis (geboren in 1925!). De grootste groep op deze afstand was Rentray, met 77 deelnemers. De oudste finisher op de 50 kilometer was de heer Bresser uit 1934, voor velen ook bekend als de schipper van de Roelofje. De grootste groep op deze afstand waren de 54 Bevers. Op de 100 kilometer was de heer Langenfeld (uit 1932) de oudste deelnemer. Hij kreeg tot zijn verbazing in Deventer toch de trofee uitgereikt. De grootste groepen op deze afstand waren die van de Haarlemse kanovereniging en die van de Wageningse Kanovereniging De Bovenste Polder, beiden met 6 finishers.
Verslag veluwerally 2007
Verslag veluwerally 2006
Verslag veluwerally 2005
Verslag veluwerally 2004
Verslag veluwerally 2003
Verslag veluwerally 2002
Verslag veluwerally 2001
Verslag veluwerally 2000
De VeluweRally wordt mede mogelijk gemaakt door:
